مجسمه تندیس و پیکره شهریار مدل تندیس حکیم عمر خیام کد M250

خیام؛ ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و شاعر بنام ایران در دوره سلجوقی است. اگرچه جایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی او است و حجه‌الحق لقب داشته است؛ ولی شهرت او بیشتر به دلیل رباعیاتش است. یکی از برجسته‌ترین کارهای خیام را می‌توان اصلاح گاهشماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک، که در دوره سلطنت ملک‌شاه سلجوقی بود، دانست. وی در ریاضیات، علوم ادبی، دینی و تاریخی استاد بود. نقش خیام در حل معادلات درجه سوم و مطالعات‌اش درباره اصل پنجم اقلیدس نام او را به عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ علم ثبت کرده‌است. ارتفاع سردیس خیام در حدود ۲۵ سانتی‌متر و وزن آن حدود یک کیلوگرم می باشد. جنس آن از فایبرگلاس است و در کارگاه «تندیس و پیکره‌سازی شهریار» ساخته شده است. سازنده، سردیس خیام را متصل به سه کتاب ساخته و خیام را در حالتی نشان داده است که صورتش را به یک دستش تکیه داده و با دست دیگر کتاب را نگه داشته است. مجسمه‌ها می توانند از هر جنسی باشند، می‌توانند در هر اندازه و شکلی باشند، پیچیده یا ساده باشند. اما به طور قطع هر کدام پیامی برایمان دارند. می‎توانند قهرمان‌های اساطیری باشند که در داستان‌ها اسمشان را شنیده‌ایم، یا می‌توانند شکل‌های ساده هندسی باشند. می‌توانند پیکره شاعر محبوبی بر سر میدان شلوغ شهر باشند، یا حتی پرنده‌ سفالی روی طاقچه. مجسمه‌ها مثل سفر می‌مانند. سفری از زندگی روزمره به سوی احساس و اندیشه، به سوی زیبایی و از همه مهم‌تر به سوی گفتگوی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با یکدیگر. مجسمه‌ها می‌توانند بیانگر یک اندیشه، فرهنگ یا تمدن باشد. فرهنگ و اندیشه‌ای که گاهی اوقات از قرن‌های گذشته با انسان سخن می‌گوید.